به نقل از «طرفداری»

داستان کامل بازی ایران و استرالیا + عکس هایی که کمتر دیده اید!

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۹۰۴۳۶

امروز سالروز مسابقه تاریخی ایران و استرالیا است.

به گزارش طرفداری، به همین بهانه به سراغ روایت کامل داستان این مسابقه رفتیم، روایتی که پیش از این حسین خسروی با عکس های کمتر دیده شده در قسمت شانزدهم ایرانِ جهانی تقدیم تان کرده بود و امروز دوباره سایه روشن های آن را مرور می کنیم:

کاروان تیم ملی کشورمان روز چهارشنبه بعد از یک سفر 16 ساعته و طولانی به ملبورن رسید تا روز شنبه راس ساعت 12:45 به وقت تهران بازی برگشت را برابر رقیب سر سختش در ورزشگاه کریکت گراند ملبورن برگزار کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از بازی رفت، جو بدی در رسانه های استرالیایی بر علیه تری ونبلز راه افتاده بود تا جایی که الکس توبین، کاپیتان استرالیایی ها در مصاحبه با رسانه های کشورش تری ونبلز را ترسو خوانده بود. توبین درباره بازی رفت گفت: « ما نباید مثل بازی رفت دست به عقب نشینی بزنیم. ما مشکلی برای بازی برابر ایران نداریم و میتوانیم با حرکت از جناحین دروازه آنها را باز کنیم. » رابی اسلیتر، دیگر بازیکن تاثیر گذار استرالیایی ها درباره بازی رفت چنین گفت: « ما از تهران راضی برگشتیم و با اینکه تیم ملی ایران بازیکنان خوبی در اختیار دارد اجازه نمی دهیم که مثل سال 1978 ما را از رسیدن به جام جهانی بازدارند. »

در اردوی استرالیایی ها تنها مورد نگران کننده غیبت احتمالی پاول اوکون مدافع باشگاه لاتزیو و تیم ملی استرالیا بود اما در سمت مقابل با اتمام دوران محرومیت کریم باقری، والدیر ویرا هیچ مصدوم یا محرومی برای این مسابقه حساس نداشت.

سرمربی تیم ملی کشورمان در خصوص بازی پیش رو گفت: « روحیه بازیکنان برای این مسابقه بزرگ عالیست و این موضوع را میتوان در چهره های آنها به خوبی مشاهده کرد. من زمان کافی برای کار با ملیپوشان را نداشتم اما از شرایط تیم کاملا راضی هستم. با اینکه هنوز بازی کریم باقری را ندیده ام اما تعریف او را خیلی شنیده ام و حتما در روز شنبه از حضورش استفاده خواهم کرد. »

طبق اعلام فدراسیون فوتبال استرالیا 78 هزار بلیط مسابقه به فروش رفت اما چیزی که ظهر شنبه در کریکت گراند دیده شد جمعیتی بیش از 85 هزار نفر بود که حدود 15 هزار تای آن را هواداران تیم ملی کشورمان تشکیل می دادند.

از آخرین حضور استرالیایی ها در جام جهانی 23 سال میگذشت اما تیم ملی کشورمان، که در سال 1978 با عبور از سد همین استرالیا جواز صعود به جام جهانی را دریافت کرده بود، بعد از 19 سال در یک قدمی جام جهانی قرار داشت.

استرالیایی ها در بازی های قبلی خود و در 12 مسابقه 37 گل به ثمر رسانده بودند که نشان از فوتبال تهاجمی آنها داشت و در اردوی تیم ملی کشورمان هم بازیکنی مثل کریم باقری حضور داشت که با 18 گل زده آقای گل تمامی رقابت های انتخابی جام جهانی 1998 فرانسه بود. این یعنی هر دو تیم برای ارائه یک بازی زیبا و البته صعود به جام جهانی پا به زمین مسابقه خواهند گذاشت.

بعد از یک هفته استرس و التهاب در فضای فوتبالی کشورمان سرانجام در ساعت 12:45 ظهر روز شنبه به وقت تهران و 20:15 به وقت ملبورن ساندرو پل مجاری در سوت خود دمید و بازی آغاز شد.

درباره دقایق ابتدایی مسابقه حرفی نمیتوان زد. از استرالیایی ها حمله و از سفیدپوشان کشورمان دفاع. در ده دقیقه ابتدایی احمدرضا عابدزاده سه مصاف تک به تک را مهار کرد، پاشازاده ضربه سنگین هری کیول را از روی خط دروازه با سر به کرنر فرستاد و استرالیایی ها 6 کرنر پیاپی را روی دروازه ایران ارسال کردند، دقت کنید، تنها در ده دقیقه. اگر در این دقایق ابتدایی درخشش مدافعان و علی الخصوص احمدرضا عابدزاده نبود کار صعود استرالیایی ها به جام جهانی در همان ابتدای یکسره می شد.

درخشش پاشازاده و مهار یک دستی سانتر استرالیایی ها توسط عابدزاده روحیه خوبی به بازیکنان ایرانی برای ادامه مسابقه داد اما سرانجام در دقیقه سی و یکم مقاوت خط دفاعی ایران شکست و استرالیایی ها با ضربه هری کیول، مثل بازی رفت، گل اول بازی را به ثمر رساندند. ارسال ویدمار از جناح چپ بعد از عبور از پاشازاده که با دیگر مهاجم استرالیایی ها یارگیری کرده بود در تیر دورتر با ضربه تمام کننده هری کیول به گل اول بازی تبدیل شد تا خیال استرالیایی ها تا حدود زیادی راحت شود.

بعد از این گل و فروکش کردن فشار حملات استرالیایی ها، در اواخر نیمه اول تیم ملی کشورمان با فرار مهدوی کیا از تله آفساید حریف صاحب اولین موقعیت خطرناکش شد که با خروج بوسنیچ راه به جایی نبرد و نیمه اول با همان تک گل به پایان رسید.

با شروع نیمه دوم استرالیایی ها خیلی زود حساب کار را دو بر صفر کردند. حرکت استان لازاریدیس از جناح چپ و ارسال او به محوطه جریمه ایران با ضربه سر کیول به فوستر رسید، ضربه سر این بازیکن با برخورد به تیر افقی دروازه به میدان بازگشت و این بار استرالیایی ها با ضربه آئوریلیو ویدمار از گوشه محوطه پنج و نیم متر دروازه عابدزاده را باز کردند.

هواداران استرالیایی سر از پا نمی شناختند و خود را در جام جهانی می دیدند. در این لحظه بود که نقطه عطف مسابقه شکل گرفت. پیتر هور، هولیگان معروف استرالیایی که پیش از این هم بارها در جریان رویدادهای بزرگ اختلال ایجاد کرده بود با حمله به سمت دروازه ایران تور دروازه را پاره کرد و باعث توقف بازی شد.

این اتفاق که چیزی در حدود پنج دقیقه از وقت بازی را تلف کرد باعث شد تا بازیکنان استرالیایی از تکاپو بیافتند و در سمت مقابل هم ملیپوشان کشورمان بتوانند خود را بعد از گل زودهنگامی که در اوایل نیمه دوم دریافت کردند، پیدا کنند و مجددا به جریان بازی برگردند. حرکات و لبخندهای عابدزاده و خونسردی کاپیتان تیم ملی در این دقایق کمک شایان توجهی به آرام کردن بازیکنان تیم ملی کرد.

بعد از این حوادث و از سر گیری بازی این تیم ملی کشورمان بود که موفق شد در میدان ملبورن خودنمایی کند. با ورود منصوریان به جای شاهرودی کمربند میانی تیم ملی محکمتر شد و با ورود ابراهیم تهامی تکنیکی به جای نعیم سعداوی نیرویی تازه نفس به خط حمله تیم ملی اضافه شد. ساعت ورزشگاه دقیقه 75 را نشان میداد که کریم باقری اختلاف را به یک گل رساند. حرکت پا به توپ ابراهیم تهامی از جناح راست با دخالت خداداد عزیزی همراه شد و با از بین رفتن نظم دفاعی استرالیا و سماجت تهامی، خداداد عزیزی موفق شد توپ را در دهانه دروازه خالی استرالیایی ها به کریم باقری برساند تا گل اول ایران با پای باقری به ثبت برسد.

بعد از این گل تری ونبلز با دو تعویض همزمان به فکر دفاع کردن از یک گل برتریش افتاد اما این اندوخته میزبان هم بعد از چهار دقیقه از دست رفت. در دقیقه هفتاد و نهم شروع مجدد بوسنیچ در میانه میدان با ضربه سر کریم باقری به علی دایی رسید. دایی با مهار توپ، قدرت بدنی بالای و یک چرخش زیبا توپ را پشت مدافعان و روی زمین برای خداداد عزیزی تیزپا ارسال کرد. فرار خداداد از تله آفساید و ضربه فنی و تمام کننده مهاجم تیم ملی کشورمان آب سردی بر پیکر 70 هزار هوادار استرالیایی بود که حالا بازی دو بر صفر برده را با تساوی 2-2 عوض کرده بودند.

حالا تیم سی و دوم جام جهانی تیم ملی جمهوری اسلامی ایران بود. 60 میلیون ایرانی در پوست خود نمیگنجیدند و البته یازده دقیقه نفس گیر بدون احتساب وقت های اضافه را در پیش رو داشتند.

بعد از گل مساوی تری ونبلز از تنها تعویض باقیمانده خود استفاده کرد و گراهام آرنولد را به جمع مهاجمانش اضافه کرد. والدیر ویرا هم علی اکبر استاد اسدی را جایگزین ابراهیم تهامی کرد که با ورودش به زمین ورق بازی را به سود ایران برگردانده بود. هیجان و اضطراب موجود در بازیکنان تیم ملی را در صحنه تعویض ابراهیم تهامی به خوبی میتوان دید. حالا تنها حملات استرالیا بود و دفاع جانانه ما. نود دقیقه بازی تمام شد اما ساندرو پل هشت دقیقه وقت اضافه اعلام کرد. هشت دقیقه ای که به انداز تمام نود دقیقه گذشته اضطراب آور و حساس بود. به هر ترتیب این هشت دقیقه هم با درایت ملی پوشان ایرانی گذشت و با سوت ساندرو پل تیم ملی کشورمان به جام جهانی 1998 فرانسه راه یافت.

در این لحظات کمتر ایرانی ای بود که در حال جشن و پایکوبی نباشد. خیابان های تهران و اکثر شهرهای بزرگ مملو از مردم مشتاقی بود که برای صعود تیم ملی کشورمان به جام جهانی سر از پا نمیشناختند. شیرینی و شکلات بود که کف خیابان ها دیده میشد.

والدیر ویرا در پایان بازی در مصاحبه با رادیو فرانسه گفت: « پیروزی حق ما بود. تمام مردم ایران متظر این برد بودند و ما شایستگی اش را داشتیم. من شک ندارم که امروز خدا با ما یار بود. »

در این بین نباید از نقش پر رنگ دکتر بیژن ذوالفقار نسب قافل شویم. فردی که در شرایط حساس بعد از اخراج مایلی کهن تا صعود به جام جهانی، در اصل سرمربی تیم ملی بود و در کنار والدیر ویرا، که به طور کلی یک مربی برای روح و روان ملی پوشان بود، به خوبی نکات فنی را به گوش بازیکنان میرساند.

تری ونبلز هم بعد از سوت پایان بازی در جمع خبرنگاران حاضر شد و در شرایطی که ناراحتی عمیقی در چهره داشت گفت: « این تیم در فرانسه هم خطرناک خواهد بود. رقیبان ایران باید از چند مرد کلیدی ایران، دایی، باقری، عزیزی و عابدزاده بترسند. »

فردای بازی پیام های تبریک بود که روانه فدراسیون فوتبال ایران می شد، از فیفا و AFC گرفته تا فدراسیون فوتبال عربستان، همه و همه صعود ایران به جام جهانی را تبریک گفته بودند اما رسانه های استرالیایی زمین و زمان را مقصر میدانستند و همگی روی یک نام اتفاق نظر داشتند، دیوید هیل، رئیس فدراسیون فوتبال استرالیا. روزنامه معتبر استرالین در سرمقاله خود ضمن اینکه خواستار استعفای دیوید هیل شده بود نوشت: « دیوید هیل با صحبت های کودکانه اش پیش از بازی رفت درباره میزبانی ایرانی ها این بازی را بزرگ کرد. ایران در چهار دقیقه با ثبت دو گل فوتبال استرالیا را از اوج قله های پیروزی و شکوه به قعر دره های شکست و ناامیدی کشاند. »

ملی پوشان کشورمان چند روز بعد در سیل انبوه هواداران مشتاقی که برای استقبال از آنها به ورزشگاه آزادی آمده بودند به وطن بازگشتند اما نکته مبهمی که در حوالی تیم ملی وجود داشت نام سرمربی ایران در جام جهانی بود. با اتمام رقابت های انتخابی والدیر ویرا به تیم ملی امید بازگشت و باز هم فدراسیون فوتبال در پروسه پیدا کردن مربی خارجی برای تیم ملی گرفتار شد که در این مطلب قصد اشاره به آن را نداریم.

به این ترتیب پروند صعود ایران به جام جهانی 1998 فرانسه هم بسته شد و فوتبال ایران موفق شد بعد از بیست سال دوری از جام جهانی دوباره مسافر این رقابت بزرگ باشد.

معرفی بازیکنان استرالیایی پیش از رویارویی با ایران در دیدار برگشت
(بولتن مخصوص بازی برگشت - 8 آذر ​​​​1376) معرفی بازیکنان ایرانی پیش از رویارویی با استرالیا در دیدار برگشت
(بولتن مخصوص بازی برگشت - 8 آذر ​​​​1376) تصویری تماشایی از ورزشگاه مملو از تماشاگر کریکت گراند ملبورن در دقایق ابتدایی مسابقه تیم ملی فوتبال ایران در ابتدای بازی برابر استرالیا
ایستاده ​​​​​​از راست به چپ: پیروانی، پاشازاده، عابدزاده، دایی، خاکپور، شاهرودی
نشسته ​​​​​​از راست به چپ: سعداوی، عزیزی، مهدوی کیا، استیلی، باقری عکس تیمی استرالیایی ها در بازی برگشت تصویری که به خوبی فشار بیش از حد میزبان در دقایق ابتدایی بازی روی دروازه ایران را نشان می دهد. محمد خاکپور توپ را از روی خط دروازه بر میگرداند شادی هری کیول که به مانند بازی رفت دروازه ایران را در ملبورن هم باز کرد تصویری زیبا از لحظه به ثمر رسیدن گل دوم بازی توسط ویدمار در ابتدای نیمه دوم شماره ده استرالیایی ها به این شکل گلزنی اش برابر ایران را جشن گرفت پیتر هورن، هولیگانی که تور دروازه ایران را پاره کرد تصاویری از باز سازی تور دروازه ایران توسط عابدزاده و عوامل برگزاری مسابقه شماتیک گل اول ایران برابر استرالیا؛ زننده گل کریم باقری شماتیک گل دوم ایران برابر استرالیا؛ زننده گل خداداد عزیزی خداداد عزیزی در حلقه شادی مردم و بازیکنانی که سر از پا نمیشناسند
(کیهان ورزشی - 15 آذر ​​​​1376) دو دو مساوی و صعود ایران به جام جهانی 1998 فرانسه ستاره های فوتبال ایران که با شنیدن سوت پایان بازی در پوست خود نمی گنجند شادی کریم باقری در پایان بازی. بازیکنی که بدون شک یکی از ارکان اصلی صعود ایران به جام جهانی بود. کریم باقری با 19 گل برترین گلزن رقابت های انتخابی جام جهانی 98 در مجموع پنج قاره شد فرانسه ما آمدیم والدیر ویرا روی دوش هواداران در پایان بازی برگشت چهره در هم مربی سرشناس استرالیایی ها که اسیر غیرت بازیکنان ایرانی شد. یاران استرالیا نای برخاستن ندارند صفحه نخست مطبوعات ورزشی استرالیا فردای مسابقه ملی پوشان کشورمان با این بالگردهای کبری در چمن سبز ورزشگاه آزادی فرود آمدند تا مورد استقبال هواداران فوتبال دوست ایرانی قرار بگیرند علی دایی و مهدی پاشازاده در حال پاسخ به محبت هواداران در ورزشگاه آزادی
(کیهان ورزشی - 15 آذر ​​​​1376) تصویری زیبا از ملی پوشان کشورمان بعد از پیاده شدن از هواپیما در استادیوم آزادی

 

از دست ندهید ????????????????????????

گل نمایشی طارمی به بارسلونا که مردود شد/ فیلم ورزشکار تایلندی روز ازدواج، عروس و مادرزن را کشت پنالتی جنجالی پی‌اس‌جی مقابل نیوکاسل؛ پنالتی بود؟ ستاره استقلال چقدر به آبی ها تخفیف داد؟ تکذیب ادعای فردیناند؛ مسی اصلا گارناچو را فالو نداشت

منبع: طرفداری

کلیدواژه: صعود ایران به جام جهانی جام جهانی 1998 فرانسه استرالیایی ها فدراسیون فوتبال تیم ملی کشورمان پوشان کشورمان ابراهیم تهامی دقایق ابتدایی فوتبال ایران خداداد عزیزی دروازه ایران پایان بازی بازی برگشت کریم باقری ملی پوشان تری ونبلز هری کیول بازی رفت گل اول

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۹۰۴۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رفتن خطیر کمتر از قهرمانی استقلال نیست! / بهترین شب زندگی نکونام بود

سپهر ستاری در خبر آنلاین نوشت: استقلال در هفته بیست‌وپنجم لیگ برتر به مصاف تراکتور تبریز رفت و علی‌رغم تساوی در این بازی توانست صدر جدول را حفظ کند. پس از این بازی یک اتفاق مهم در باشگاه استقلال رخ داد و هیات مدیره این تیم علی خطیر را از مدیرعاملی باشگاه برکنار کرد. خطیر که پیش از شروع فصل جانشین حجت کریمی شد، در چند ماه اخیر اختلافات زیادی با جواد نکونام داشت و سرمربی استقلال پس از جدایی او با یک مصاحبه رضایت خود از این اتفاق را نشان داد.

محمد نوری، مدافع اسبق استقلال درباره تغییر و تحولات این باشگاه و شرایط آبی‌پوشان برای کسب عنوان قهرمانی صحبت کرده که در ادامه می‌خوانید:

استقلال این هفته مقابل تراکتور مساوی کرد. عملکرد این تیم در تبریز را چطور دیدید؟

این بازی بسیار سخت بود و بازی در تبریز مقابل هواداران پرشور این تیم اصلا راحت نیست. به خصوص که یک سری تغییرات هم در کادر فنی این تیم انجام شده و انگیزه ویژه‌ای در این بازی داشتند. تراکتور در کنار سپاهان و پرسپولیس یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های ایران است و با این نفرات هم باید نتایج بهتری می‌گرفت. یک سری مسائلی پیش آمد که نتوانست نتیجه بگیرد و از نظر مهره تیم خوبی است. پیش‌بینی می‌شد این بازی برای استقلال سخت شود و با توجه به شرایط جدول بسیار سخت بود. من معتقدم یک امتیاز با توجه به شرایط تبریز خوب بود. در بازی‌های آخر هم بازی زیبا و تماشاگرپسند خیلی مهم نیست و فقط باید نتیجه بگیری تا در کورس قهرمانی عقب نیفتی. بازی دیروز خیلی حساس بود و من قبل از بازی هم گفتم امیدوارم داوران در این شرایط حساس طوری عمل کنند که در حق تیمی اجحاف نشود ولی باز هم پنالتی استقلال سوخت و داور نگرفت. با این پنالتی استقلال می‌توانست برنده شود و داوری ضعیف بود که ما دیگر نمی‌دانیم باید به کجا شکایت کنیم. این یک امتیاز با توجه به تساوی پرسپولیس خیلی ارزشمند بود.

بعد از بازی هم علی خطیر برکنار شد. نظر شما درباره این تصمیم چیست؟

این خبر از قهرمانی هم مهم‌تر بود. ایشان با توجه به کارنامه‌ای که داشت و حواشی که به وجود آمد نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد. در نقل‌وانتقالات هم تیم تقویت نشد و شرایط سختی بود. در همین بازی با تراکتور هم اگر تیم تقویت شده بود، دست نکونام روی نیمکت خالی بود. در تراکتور یک بازیکن از زمین خارج می‌شد و جانشین بهتری وارد می‌شد و خیلی با استقلال فرق داشتند. خطیر یکی از ضعیف‌ترین مدیران استقلال بود که نتوانست کارایی خوبی داشته باشد. با رفتن خطیر، به نظرم نکونام و بازیکنان به آرامش رسیدند. البته باید یک سری افراد دیگر هم خارج شوند تا انشالله یک مدیرعامل جدید بیاید که صداقت و کارایی داشته باشد و هواداران او را قبول داشته باشند. این اتفاق بسیار خوب بود و ما و هواداران هم خوشحال شدیم. باید زودتر این اتفاق می‌افتاد.

باید هم راضی باشد. از اول فصل مدیران باشگاه بازیکن که نگرفتند، درگیر بودند، حاشیه درست می‌کردند، احترامی قائل نبودند و خبر‌ها درز می‌کرد و از او حمایت می‌کردند. خیلی چوب لای چرخ تیم و نکونام گذاشتند. مدیری که تیمش را دوست نداشته باشد، چه فایده‌ای دارد؟ هواداران هم از این وضعیت ناراحت بودند و به نظرم همه به جز دوستان ایشان خوشحال شدند. ما از اول حرف‌مان را زدیم و شفاف بودیم. فکر کنم جواد نکونام با این خبر یکی از بهترین شب‌های زندگی‌اش را سپری کرد.

با توجه به شرایط جدول به نظرتان استقلال می‌تواند قهرمان شود؟

به دور از تعصبی که به استقلال دارم، به نظرم استقلال بیشتر از بقیه تیم‌ها لیاقت قهرمانی دارد. این ۵ بازی هم هرکدام یک فینال است. حتی یک درصد هم استقلال قهرمان نشود، کار نکونام و بازیکنان ارزشمند بوده و باید مجسمه آنها را ساخت. آنها از هر نظر امسال خیلی اذیت شدند. به نظرم قهرمان واقعی اینها هستند و هواداران از نکونام و تیمش راضی هستند و ممنون او هستیم و حضورش برای سال بعد هم مورد تایید است تا تیمی قوی را آماده کند.

این روز‌ها بحث تغییر نام استقلال پس از مالکیت هلدینگ خلیج فارس هم جدی شده است. موافق این اتفاق هستید؟

ما به خلیج فارس متعصب هستیم ولی من خودم مخالفم این تصمیم هستم. نام استقلال باید باشد و مردم به آن عادت کرده‌اند و خاطرات زیادی با آن دارند. من مخالف هستم و امیدوارم پسوند و پیشوندی نگذارند. مدیران هلدینگ خلیج فارس هم مالک هستند و امیدوارم موفق باشند ولی به نظرم اگر اسم استقلال همین بماند، هواداران خوشحال‌تر هستند.

منبع: خبرآنلاین

tags # استقلال ، جواد نکونام سایر اخبار (تصاویر) این گوسفند غول‌پیکر چینی از پورشه هم گران‌تر است! قارچ‌های زامبیِ سریال آخرین بازمانده (The Last Of Us) واقعی هستند! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی می‌شوند آخرین حسی که افراد در حال مرگ از دست می‌دهند، چه حسی است؟